De ahle Urlaubskoffa

De ahle Urlaubskoffa

De ahle Urlaubskoffa

Von Anita Trostel

 

 

Ed Frieda un de Karl wollen en Urlaub fahre. Noa langer Zeit es dat endlisch noamoa Wärglischkeit iwoore. Wie de Karl noch iarwäid häd, häd der nie Zeit ihad fier en Urlaubsrees, doa woor dehäm noch emmer su vill ze doan.

Nau es ed Frieda ganz glegglisch un ed läid em Karl en de Uure, dat se unbedingt noch näije Koffere brauchen. Su moderne, mit vier Rolle dronner, die ma mem klääne Finger däije kann.

„Dann schmeißen ma dat ahle Idöns awer foadd, sons gefd ed kän näije Koffere“ häd de Karl ibruddelt un ed Frieda häd sisch an de Awäid imachd un drei ahle Koffere vomm Schbeischa ronneriwucht. „Gugg emoa en de Garasch, doa hann isch die ahle Koffere fier de Schbärrmill hinischdälld“, sähd ed Frieda su newebei.

 

Ed Frieda denkt schonn nimmi drann, doa kimmd de Karl med demm ahle Ledderkoffer, med denne Offkleewere,  en de Wohnschduff. „Der häi kimmd awer ned off de Schbärrmill, dat kanns de demm un mier ned andoahn. Denn hann isch med en de Eh’ ibraachd, doa hängen all mäin Juchenderinnerunge dran. Gugge moa häi off all die Offkleewere, dat woor dumoals schwer modern. Häi der es von Jugoslawie, wie dat frejer noch ihäße häd. En demm Hodäll Orion wooren mäi zwei Freinde un isch 1954 värzähn Daach. Dat woor oase erschde Urlaub un mier hann lang defier ischbard. Wat mänsde wie schwer dat woor, bes dat isch denne em Hodäll vakleggerd hat, dat isch en Koffaoffkleewer wolld. Wie isch du med des Zung mäi Handfläsch aafiläggd un „Plakette de  Koffa, de kleef“  isoahd hann,  doa hann se vaschdanne wat isch wolld un isch krooch mäine Offkleewer.

Odda häi Schbanie 1956, an de Costa Brava, nä wat woor dat doa su hääß. En Ösderreisch un e de Schweiz woor isch och, wie de an denne Offkleewer siehn kanns. Gugg emoa, häi koams dau en ed Schbill. Wäs de noch, wie mir an de Ostsee ifahre sein? Häi es de Offkleewer vonn de Seeschwallef, wie oas Pängsion ihäse häd. Der Weerd häd emmer „Moin, Moin“ isoahd, och oamends, un mir hann imähnd der häd se ned all em Räsbel. Mier hann oas bahl kabodd ilachd. Wie ma heim koamen, woor die Tudd mem Ostseesand iblatzt un all die Sache em Koffa wooren med Sand ipudert. Wat häsde einmoa ischannd!

Häi der Offkleewer vonn British Airways, doa sein ma ed erschde Moa iflooche, dat es Anfang vonn de seschzijer Johre iweese. En Berlin wooren ma un mir koamen oas ganz luxurös fier un hann denn Offkleewer an de sischtbarsde Schdäll anibraacht, doamed jeder siehn konnd, dat ma iflooche sein.

Wat woors de su bieß, wie der Koffa en Tempelhoaff vomm Ipäckband koam un su en oandlije Dätsch ihad häd, dat die ganze Noahd offiplazt woor. Gleisch wie ma widder dehäm wooren hann ma dat goode Schdegg bäi de Schosda ibraachd, doamed der inn rebariere doad. Häi kamma die ifleggde Noahd noch siehn.“

 

De Karl hat sisch su en Rasch ireed, dat ed Frieda inn kaum noch brämse konnd. Ed häd imm huh un heilisch vaschbroache, dat dat goode ahle Erinnerungsschdegg ned off de Schbärrmill käm. Nur mesd e sisch awer doamed aaffenne, dat der  nimmi med off de Urlaubsrees giehn däd. Nostalgie hin odda her, awer su altmodisch welld ed ned vareese, die näije Koffare missden schonn sein, zoodemm weeren die joa och vill bequema.

 

Dat häd de Karl dann enisiehn. Der ahle Urlaubskoffa schdähd nau bäi imm em Handwerkskeller un e es voll  med Kläänzeisch, dat och nosdalgisch es,  wat ma  erjendwann awer beschdemmd noa moa brauche kann.

Kommentare sind geschlossen.