Toast Hawaii un Russeei

Von Anita Troste

Wie dat Wärtschaftswonner su säine erschde zahde Anfang inomme häd, wollden de Läid nau geer och e bissje Luxus hann. Em Fernsiehn goaf ed vonn 1953 bis 1964 schonn en Kochsendung, die mem Clemens Wilmenroth. Der woor zwar käne Koch und konnd och ned su rischdisch koche, awer e konnd dat Ganze siehr good rewwerbränge, weil e en ilierde Schauschbiller iwese es. Die Läid wooren vareggt noa säiner Sendung un wooren begeisdad vonn denne näije Irischde, die e doa fabrizierd häd. Doa goaf ed ned e einfach Käs-/Schin’geschnittsche, nä, doa goaf ed „Toast Hawaii“. Dat häd sisch allän schonn ganz annaschda annihierd, rischdisch exodisch,  un der Ischmagg woor och ganz näi.

Wo häd ma dat vierher ikannd? En Schäif Toastbruud, dat woor joa schonn wat ganz ausifallenes, en Schäif ikochde Schin’ge, en Schäif Ananas, doadrewwer en Schäif Käs, de Wilmenroth häd „Scheiblette“ emfohle, und als Krönung vonn demm Ganze en enilähde Kiersch en dat Loch vonn der Ananas. Dat woor awer noch ned inoochd, dat Ganze mussd iwwerbagge weere, bes dat de Käs valoafe doad. „Und nun können Sie die kulinarische Köstlichkeit  genießen“, häd de Wilmenroth isoahd. Dat hann die Läid dann och idoahn, wer wat off sisch ihahle häd, häd Toast Hawaii serviert.

Wa ma demm Ganze dann noch e Krönsche offsädze wolld, häd de Wilmenroth „eine Erdbeere mit Mandel“ als Noadesch emfohle un e häd sisch als Erfenner vonn der Einzischadischkeit fäijere loasse. Dat Blääderkränzje vonn der Erdbeer mussd aafimachd weere un dann häd ma en de Medde vonn der Erdbeer en aafizoochene Mandel ifilld. Su wat Grußadijes häd ma bisher joa noch ned ikannd. Dat woor wärglisch e Schdeggelsche Luxus, häd ma sisch enibilld. Sugar, wann ed änem ned ischmäggt häd oadda ma nix dran fenne doad, konnd ma dat ned zoogeewe, doa hädden die Annere joa määne kenne, ma häd kään Ahnung.

Em Wilmenroth säin Margezäsche woor die Kochschierz med na Zäschnung vonn säinem Koabb. Ed goaf nur ähn Kameraenschdällung, wann e ikochd häd, die doad nur denn Herd un die Schierz med säinem Koabb droff offnemme.

Off jeden Fall wooren all vareggt noa em Wilmenroth säiner Sendung. Mäi Mamma un isch hann emmer freidaachs bäi Ullnasch en de Widdbaachschdroaß firm Schaufender ischdanne, die doa en Fernsehabbarad offischdälld hatten. Dann koam „Bitte in zehn Minuten zu Tisch“ un de Wilmenroth häd die Zuschauer med „Ihr lieben goldigen Menschen“ begrüßt und säin schnelle Luxusirischde vierischdälld.

Russeei woor dumoals och su en Ahaerleefnis. Dat es awer ned vom Wilmenroth erfonne woore. Ma doad, wa ma moa „ rischdisch good achele“ wolld, ned einfach Kadoffelsalat mem Wärschdje esse, nää jedz goaf ed Russeei. Alsu Kadoffelsalad med Majones, vier halwe  Eier owe droff, un noch en Schäif Lachs, meisdens woor ed Lachsersatz, wann ed ganz übbisch sein solld.  Wat siehr, siehr wischdisch woor, woor Kaviar. Kaviar, dat muss ma sisch moa vierschdälle! Awer ma gennd sisch joa sons nix!

Bäim erschde Ässe, wat mäine Mann bäi oas dehäm vierisädzd ikreschd häd, goaf ed, dreimoa doarfda roade, Toast Hawaii. Isch wolld imm joa wat bewäise.

Eerschd goaf ed en Markkliesjessopp, fier die woor isch seit mäiner Kendheid Schbezjalist un dann Toast Hawaii. Als Noadesch, ma kann ed schonn ahne, goaf ed Erdbeere med na Mandel drenn. Ed woor nämlisch Mai, de Erdbeere em Gaade wooren reif un Dank em Clemens Wilmenroth wossd isch joa wat en kulinarische Kostbarkeit woor.

Toast Hawaii un Russeei isst ma häid aaf un zoo noch, nur em Clemens Wilmenroth säin einzischadije Erfennung „Erdbeere mit Mandel“ es en de Vasän’gung ilandt.