von Anita Trostel

 

Zwei Kärschtärm un drei Schulle,
am Ägg vom Dremmsche schdähd en e Brunne.
Enwohner, iwwer die ma sähd „Affe“,
Läid, die  sisch vierinomme hann noch villes ze schaffe.

Ischäfde, die aaf un zo leer schdiehn,
un vill Vaeine, die zereckgiehn.
Erinnerunge an de Synagog un de Bismarck,
off em Dräggplatz änschdanne de Karl-May-Park.

Dat alles es Biewer.

De Aubaach un de Widdbaach,
de Erdzeideuhr en de Lach.
Schdatt en Post en Agentur,
de Äisebahnsbregg brauch en Vajingungskur.

Biergeerde als de läzde Schrei,
med de ahle Fabrigge es ed su good wie vorbei.
De Juddekärschhoff un ed Ahleheim,
de Kolonie vomm Rasselschdein.

Dat alles es Biewer.

Ed Backhäisje en de Baggesgass,
de Millwatt un de Kärmesplatz.
De Weihnachtsmaad ze Zeid leider passé,
off de Aubach em Weller säine Angelsee,

En Kennergaade fier jede Kärsch,
Tennisplätz off em weiße Bärsch.
De Limes un ed Römerbad,
bahl an jeder Ägg en Supermaat.

Dat alles es Biewer.

Zo de Vagangeheit ihieren  de Bouere,
off en Dorfmuseum brauche ma nimmi louere,
Ed scharfe Ägg, iwwer de Widdbaach de Schdeesch,
Kläänindustrie em Wissegaadeweesch.

Näije Läid aus aller Härre Länner,
en Boaschevaein med winnisch jonge Männer.
Geerde, wo ed grient un blieht,
ausiwisse mansch Näibauibieht.

Dat alles es Biewer.

Dogdare un Apodeke fier de Kranke,
fier de Euros en Schbarkass und zwei Banke.
E Kinno, dat kään Kinno mie es,
en imischde Chor, der singt med vill Schmess.

Goode Busvabennung en de Stadt,
en schiene Schbroach[1], dat es oas Platt.
Em Somma es Kärmes, om Millwatt ofd e Fest,
en Dorf wo ed sisch good leewe lässt.

Dat alles es Biewer.

Su bondisch wie die Versja von  mäinem Idischd,
su es och von Biewer dat Isischd.
Vier die Villfalt geewen ma all oas Kraft,
un isch dän’gen, mir hann schonn villes ischaffd

fier oas Nidderbiewer

 

[1] Oa = offenes o wie in Koch