En schiene Daach en mäina Sommerferie

von Anita Trostel

 

Ed sein nau gruuße Ferie un ed gähd widder loass, mem vareese. Isch well moa vazehle, wie en Feriedaach frejer bäi mir, anfangs de fuffzijer Johre su ausisiehn häd.

 

Mäin Ällere sein ned off die Idee ikomme ze vareese. Mir sein dehäm iblewwe un mäi Breeder und isch hadden Zeit fier ze schbille, wat ed Zaisch ihale häd un mir hann käne Idan’ge an ed Fortfahre vaschwänd.

Nur eimoal  häd misch och ed Reisefiewer ipackt. Isch woor du sugar e bissje neidisch off mäin Schullfreindin. Dat es nämlisch med säiner Ällere an de Lago Maggiore un häd dolle Ansischskaade von doa unne ischeggt. Dat woor wat ganz Besonneres.

 

Isch doarft doa nur moal med mäiner Umma off de Wald,  noa Oanese,  bäi mäi Dande fahre. Allään schonn dat Woord „Oanese“, wie klingd dat gäniwwer „Lago Maggiore“. Am Lago Maggiore konnd ed joa nur schiener un indressander sein wie häi bäi oas dehäm.

 

Awer dat Reisefiewer woor nur koadz, dann hann isch oas Gejend och widder siehr schien ifonne. Mäi annere Freindinne un isch hann du  nämlisch moa en Tour vonn Biewer noa Sejendorf, off de Guggugsbärsch, imachd.

 

Weil dat vonn Biewer off de Guggugsbärsch su en „wäide Tour“ woor, mussden ma och unbedingt wat fier ze esse mednemme. Rucksäck fier Kenner goaf ed dumoals noch ned. Mai Umma wolld ma em Ubba säine Schdeggersack medgeewe, dat wolld isch awer ned, der woor ma ned schien inoochd. Doa häd se ma en ahle Aktetäsch ipackt, die hann isch dann ganz doll ifonne, weil ma die su schien unner em Arm troan konnd und dat flodd aussiehn doad, hann isch idaachd.

 

En die Aktetäsch koamen renn:

en Roll Drops,  e paar Äbbel,  e Bodderschdegg med Bimbam un gän de Duurschd en Flasch Limmo. Kranewasser wolld isch ned, die annere hadden nämlisch och Limmo doabei, aafifülld en na Bierflasch med em Schnappvaschluss.

Suwad häd de Umma awer ned ihadd, dremm häd se ma denn Kronekorke vonn der Limmoflasch aafimachd un en Schdobbe droffidreggt, doamed isch die Flasch och offkrooch.

Weil die annere wat warmes fier ze esse debei hadden, mußd isch dat joa och hann un su häd de Umma ma noch en Rest Bunnesopp warm imacht un denn dann en em Ubba säin Essedebbsche ifilld. Doamed die Sopp och warm blief, häd se dat Debbsche en en digge Zäidung eniweggeld.

 

Dann sein ma loass. Isch med de Aktetäsch lässisch unnerm Arm, ähn Freindin mem Schullranze un dat annere med na Emhängetäsch. Mir wooren joa su glegglisch, dat ma allään su en gruße Tour mache doarfden un hann unnerwejens Dollemänsche imachd un oas Täsche doabei onndlisch ischleggert.

 

Erschd woor och noch alles good, offeimoal hann isch awer idaachd: „Wat es däin reeschde Seid su nass?“ Isch guggen, un siehn, dat ed aus mäiner Aktetäsch drebbsd.

 

Isch hann mäin Aktetäsch inschbizierd un doa hann isch die Bescherung isiehn. Doarsch die Schiddeleräi med der Täsch häd der Schdobbe off der Limmoflasch Druck ikreschd un doa häd ed inn rausihaue. En mäiner Täsch schdoann alles unner Zitronelimmo. Die Drops hann noch mie ikleeft wie normal un dat Bodderschdegg med dem Bimbam woor ganz doarschiwääschd. Wat nau? Isch hann alles off na Bank ausiläd un med demm, wat vonn der Zäidung vomm Essedebbsche noch drogge woor, mäi Bodderschdegg widder enipackt un die Täsch ausidroggend.

 

Dann sein  ma en Sejendorf ed  Zickzack-Wejelsche roff off de Guggugsbärsch.

Mir wooren ganz schdolz, dat ma dat ischaffd hadden, mir doa owe off em Bärsch un Sejendorf un Biewer ze oaser Feeß. Ma hann oas ifehld wie de Könije un hann idaachd  wer wäß wie weit ma vonn dehäm fort weeren. Fier lauder Schbaß hanma aus vollem Hals isunge, Wanderlieder, Kärjelieder, Schlaacher, alles, wat oas grad su enifalle es.

 

Dann mussden ma noa der gruuße Tour joa och wat esse. Isch hann mäi nass Bimbamstegg iludschd un mäi, nau kahle, Bunnesopp igesse, die annere hann ma ebbes von ihrer Limmo aafigeewe un doafier hann se wat von mäiner kleewrije Drops ikreschd. Ed häd awer alles siehr good ischmäggt.

 

Wie ma schbäder de Oamendsglock vonn de evangelije Kärsch en Biewer ihierd hann, hann ma oas ganz glegglisch widder off de Heimweesch imachd.

 

Un, woor dat ned en schiene Feriedaach? Der woor su schien, dat isch dumoals en de Schull noa de Ferie denn obligadorische Offsatz „Ein schöner Tag in meinen Sommerferien“ doadrewwer ischrewwe hann. Ed es och en goode Nuud debei rausikomme.