Von Anita Trostel

Gruuße Wäsch es häid kään Thema mie. Renn en de Wäschmaschinn, Programm enischdälld un schonn gähd ed loass. Doanoa kimmd dat ganze en de Droggna un dann woor dat ed. Mansche Läid hängen de Wäsch och häid noch off de Läin, awer doavonn gleisch mieh.

Frehjer häd ma noch vomm „Wäschdaach“ ischwädzt un doa es wärglisch en ganze Daach, un ofd noch mie, droff igange, bes dat alles iwwer de Biehn woor. Die Wäsch doat vierher en de Wäschkisch em gruuße Kessel eniwääschd weere. Isch mähnen, Imi weer su en Enwääschpolwer iweese. Unner de Kessel koam e klään Faier, doamed dat Wasser äbbes warm woor. Am annere Moarje es dann en aller Herrgottsfreh e gruuß Faier unner de Kessel imachd woore, doamed die Wäsch koche doad. Bes dat alles suweit woor, häd ma die Wäsch imachd, die ned ikochd weere mussd. Die es dann en de Bidd med em Wäscheschdamber, med de Wurzelsbierschd oadda off em Wäschbreed bearwäid woore.

Fortschreddlische Läid hadden schonn en en Boddischwäschmaschinn mem Schlaachkreiz un em Wäschfringer drann. Noa em wäsche koamen die Sache dann en de Wäschtroach un en vaschiedene Zinkbidde zem auswäsche. Wa ma käne Wäschfringer ihad häd, mussd alles med de Hand ausifrunge weere, dat woor ned leischd, wie joa die isamde Wäscheräi en Knochearwäid iweese es.

Isch wääs noch, dat mir emmer mem Lääderwaache bäi Ullnasch ifahre sein un de Schläider iliehnt hann, dat woor en gruuße Erleischderung.

Die ausifrungene Wäsch koam dann en de Mahn un die häd ma je noa Wedderlaach off de Schbeischa ischläbbt oadda en de Gaade. Häi woor och ed Blääschwissje, fier die weiße Sache. Die doat ma off de Wiss ausläje un de Sonn doat se dann blääsche, aaf un zoo es ma noch med na  Gießkann voll Wasser drewwer, bes dat die Wäsch su iblääschd woor, wie ma se hann wolld.

Die annere Wäsch koam off de Läin. En Wäschläin, schdramm ischbannd, häd frejer en jede Gaade ihierd. Jenoademm wat off de Läin ihange häd, konnd ma sisch e Bild vonn der Famillisch mache, wa ma ed ned schonn suwiesu iwossd häd.

Woor en Hoafe Kennerwäsch off de Läin, woor kloor, dat doa och en Hoafe Kenner wooren. Vomm Vadder un vomm Ubba wooren die lange Unnerboggse. Die von de Modder un de Umma hadden unne am Bein ofd en Gummizuch. Die Unnerboggse sein meisdens nur eimoa en de Woch iweggseld woore. Wann alsu mieh off de Läin hingen, dann hann de Umma un de Ubba med em Haushalt ileefd.

Wann die Wäsch vill ifleggt oadda ischdobbt iwese es, woor dat e Zäsche, dat ed Geld zimmlisch knapp sein mussd, dao häd ma och aus zwei ahle Bedddeescher ähn näies imachd.

Wann ed su rischdisch ifouzd häd, hann die Bädddeescher rischdisch em Wend inknaddert un wann ed em Wender friere doat, hann stoaggsteif ifrorene Breeder off de Läin ihange.

Isch wääs zwar nimmi wo ed woor, awer isch hann moa ilese, dat en schloue Mensch isoad häd, dat med die grießde Befreiung fier die Fraue die Erfennung vonn de Wäschmaschinn iwese es.

Doa es doch wat drann, odda ned? Wie hann isch am Anfang isoahd?: „Häid häßd ed: Wäsch en de Maschinn, Knoabb idreggt, färdisch es de Wäschdaach“. Nur bischele muss ma dann noch mansche Sache. Awer doafier gefd ed häid och schonn Bischelstatzjone, die dat Ganze siehr erleischderen.