Eerschde Deel

Text: Musikquartett Blankenberg, Herbst, de Fallois, Hillenbrand, Melodie: Die Gedanken sind frei
(*oa = sprich ein offenes O wie in dem Wort Koch)

Joa* mir Biewere Läid,
mir wohnen am Widdbaach,
bäi oas sein all ischäid,
weil häi jeder medmachd.

Mir hann vill Vaeine,
ganz gruuße unn kleine,
mir all sein siehr ischäid,
mir sein Nidderbiew’re Läid.

Och die Römer worn schonn häi,
unn wohnden am Limes,
mir worn zwar ned debei,
doch zereck bliev vill Schienes,
ahle Münze unn Räsde,
vonn Stähn nur dat Bäsde,
lev Biewere Läid,
oahoas Römer wooren ischäid.

Joa dä Aubach läfd doarsch ed Dorf,
un deld die Imeinde,
de Bagges es jedz oas
unn häd schonn vill Freunde,
zwei Kärsche, drei Schulle,
vill Platz fier ze spille,
dat alles es em Ort,
mir wollen ned mie fort.

Mihier hann enn schiene Sproach
unn duun se och schwätze,
die Weerder hann ma droff,
unn duun se grad sätze,
i-loafe, i-gesse,
i-tronke, i-sesse,
mir sein doazo bereit,
joa zem schwätze hann mir Zeit.

Zwedde Deel

Text: Anita Trostel
Melodie: Die Gedanken sind frei
(*oa = sprich ein offenes „O“ wie in dem Wort Koch)

Joa, mir Biewere Läid,
iwwer oas sähd ma „Affe“,
trodzdemm sein ma all ischäid
un duun och wat schaffe.
Mir hann vill ze biede,
bäi oas sein kään Niede,
Mir hann en schiene Ort,
häi giehd käner mie fort.

Joa, mir Biewere Läid,
mir wohnen em Land der Bärje.
Had Ihr se moal izehlt ?
Mir hann mie wie de Zwärje.
Mir hann vill ze biede,
bäi oas sein kään Niede.
Mir hann en schiene Ort,
häi giehd käner mie fort.

Iwwer oas Dorfbääsch sein ma fruh,
em dat moal auszedregge.
Wie en Venedisch sieht ed aus,
dat machen die Bregge.
Mir hann vill ze biede,
bäi oas sein kään Niede.
Mir hann en schiene Ort,
häi giehd käner mie fort.

Dat woor dat Biewere Lied,
wat mir jedz isunge.
Ze vazehle vonn oasem Dorf,
dat es oas ilunge.
Mir hann vill ze biede,
bäi oas sein kään Niede.
Mir hann en schiene Ort,
häi giehd käner mie fort.